Text

Twee ogen zo blauw
 (Kees Pruis)

Als de C lente de G bomen en C struiken
Weer met geuren en F kleuren be G strooit
Dan be C gint ook het G hart te ont C luiken
Want de liefde ver G nandert toch C nooit
Elke Am jongen kiest zich dan een E meisje
En hij Am fluistert haar zachtjes in ’t E oor
Het sinds C eeuwen geliefkoosde F wijsje
En dat C vindt in haar G hartje ge C hoor
 
     C Twee G ogen zo C blauw
     F Zo innig en C trouw
     Am Al mijn ge Em luk zijn die F kijkers van C jou
     C Twee G ogen zo C blauw

Heeft hij C haar tot G zijn vrouwtje C gekozen
Blij het oog op de F toekomst G gericht
Gaat hun C pad ook niet G altijd op C rozen
Iets toch G maakt dat hun levensstrijd C licht
Want bij Am vreugde en leed hen E beschoren
Verschijnt Am dra, wat voor immer hen E bindt
Als de eers C teling hen wordt F geboren
Moeder C zingt, bij de G wieg van haar C kind
 
     C Twee G ogen zo C blauw
     F Zo innig en C trouw
     Am Al mijn ge Em luk zijn die F kijkers van C jou
     C Twee G ogen zo C blauw

Als de C grijsaard, G vermoeid en C versleten
Niets in 't leven van F waarde meer G acht
Als door C allen G verlaten, C vergeten
Hij alleen op het G einde maar C wacht
Is hem Am toch de herinn'ring E gebleven
Die hem Am koestert in 't eenzaamste E uur
't Is zijn C laatste sprank warmte in F 't leven
En hij C neurt, bij het G knappende C vuur

     C Twee G ogen zo C blauw
     F Zo innig en C trouw
     Am Al mijn ge Em luk zijn die F kijkers van C jou
     C Twee G ogen zo C blauw