Siedzi w niebie siwy anioł, e a
ostry ma scyzoryk B7 e
I tak sobie w ciszy struga, e a
struga łódki z kory. D G
I sam nie pamięta a a
ile to już lat a e
wystrugane z kory łódki e a
puszcza anioł w świat. B7 e
W łódce miejsca nie za wiele, e a
ot, dla jednej duszy, B7 e
co ją z ziemi do anioła e a
łódka przewieźć musi. D G
Lecz gdy miłość wielka a a
trudno rozstać się, a e
w jednej łódce hen do nieba e a
płyną dusze dwie. B7 e
I nam może też już anioł e a
takie łódki struga. B7 e
Gdy je puści niech ich droga e a
do nas będzie długa. D G
I niech błądzą w chmurach a a
cieszy każdy dzień, a e
nim z błękitu spłynie ku nam e a
małej łódki cień. B7 e