Text

Hij was maar een clown, in 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong in't fel gele licht
Maar onder die lach zat een droevig gezicht
[refrein]
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van z'n stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
 
Hij woonde alleen in een wagen van hout 
Hij was maar een clown en zo werd hij oud
 
Z'n hoed was te klein En z'n schoenen te groot 
Hij was maar een clown maarnu is hij dood
[refrein] 
De herinnering blijft…
 
 
Op een avond, hij viel net als iedere keer 
Het publiek lachte luid maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown in 't wit en in 't rood 
Hij was maar een clown maar nu is hij dood
[refrein]
 
De herinnering blijft…