Text

Nie mów nic proszę Cię, no bo co można rzec, 
 w takiej chwili ?
 nie mów, że wrócisz tu, że odchodzisz na dni 
tylko kilka, 
 wyjdź ot jak gdyby nic, jakbyś szła kupić chleb
 do sklepiku,
 Anno, 
 nie mów nic, proszę Cię, nie mów kiedyś wrócę tu.

 Chyba, że głos drzew i ptaków,
 nasze dawne noce przypomni Ci,
 chyba, że twym oczom blasku,
 słońce doda wtedy wróć.

 parlando
 Gdy obdarowałaś mnie naszyjnikiem swoich rąk
 stałem się najbogatszym z ludzi
 gdy wstępowaliśmy na schody
 aby miękko Ci było iść
 kładłem pod twoje stopy poduszki dłoni
 za poręcz miałaś moje ramiona.
 Mówiłaś 'kocham' i stawało się okno prosto w słońce 
 teraz krzyczę kocham !
 i wschodzi słońce bez promieni....

 Anno, nie mów nic proszę Cię, nie mów kiedyś wrócę tu.

 Dokąd Anno, wracaj Anno !
 echo Anno, odpowiada mi,
 powiedz Anno jak odnaleźć
 słowa kocham sens i treść ?